bergîl

Kurmancî

Navdêr

bergîl cins hewce ye (c=m: mê, c=n: nêr, c=mn: mê û nêr, c=nt: nêtar)

1. hesp, bor
   • Werhasilî kelam, esker, bergîl û qantirên wek Riza Kûçikoglû ji bîr dikin ku xwelîliserê Kurdan rayên xwe bidin kê ewê bibin mîr. — (Lotikxane.com, 7/2007)

Herwiha

• bergîr
• bergî
• belgîr
• bargîr

Bide ber

• bergir

Jê

• bergîlk

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, têkilî bar + -gir anku "bar-hilgir", bide ber pehlewî barek (hesp) û farisî باره (barê, “hesp”) û بارگی (barêgî, “hesp”). Di her sê zimanan de jî ev peyv nadir e. Peyva serekî di kurmancî de "hesp" di soranî de "esp", di farisî de "esb / esp" e û di pehlewî de "esb / esp" bû. Ji eynî rehî: boraq.

Werger

• Almanî: Lastpferd → de, ^?Pferd → de n
• Farisî: اسب → fa, ^?مرکب → fa
• Îngilîzî: dobbin → en, ^?hack horse, ^?pack horse → en
• Tirkî: at → tr, beygir → tr