berbû

Kurmancî

Navdêr

berbû

1. kesên di dawetan de hevaliya bûkê dikin

Herwiha

• berbûk

Etîmolojî

Ji ber- +‎ bûk.

Jê

• berbûyî
• berbûkî
• berbûktî

Bide Ber

• dawet
• zava
• zewac
• nîşan

Werger

• Almanî: Brautbegleiter
• Erebî: ^?تسرب‎, ^?نفح‎, ^?وعى‎
• Farisî: کمک عروس‎
• Tirkî: nedime → tr, alay → tr, düğün alayı → tr

Formeke lêkerê

berbû

1. (ji "berbûn") Binere: berbûn