belî

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
belî		herî belî

belî

1. aşkere, xuya, diyar, berçav
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. aşkira, ron, zelal^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• belû
• bellî
• bellû

Jê

• (Lêker) belî bûn
• (Lêker) belî kirin
• (Navdêr) belîbûn
• (Navdêr) belîkirin
• (Rengdêr) belîbûyî
• (Rengdêr) belîkirî
• belîtî
• belkî

Etîmolojî

Ji tirkî belli, têkilî belge, belirmek (diyar bûn, xuya bûn, eşkere bûn), belirtmek (diyar kirin, xuya kirin, eşkere kirin, ragihandin, îlan kirin).

Werger

• Almanî: offenkundig → de, unverwechselbar → de, bezeichnet → de, ^?ostentativ → de
• Farisî: مشخص‎ → fa, معلوم‎ → fa, واضح‎ → fa, روشن‎ → fa
• Îngilîzî: apparent → en, uncolored → en, comfit → en, ^?patent → en
• Tirkî: belli → tr, belirtik → tr