bejnbilind

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bejnbilind		herî bejnbilind

bejnbilind

1. kesê/a ku dirêjtir e ji rêjeya giştî, mirovê dirêj û bi bejin]]

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بەژنبلند‎

Herwiha

• bejinbilind

Hevmane

• bejndirêj

Etîmolojî

Ji bejn +‎ bilind.

Werger

• Farisî: بلند قد‎, بلند قامت‎
• Îngilîzî: tall → en, gangling → en
• Tirkî: servi boylu → tr, uzun boylu → tr