bedhal

Kurmancî

Rengdêr

1. wexîm, giran, kuşinde, tirek, ziyandar
   • Anîme ser vê haletê
     Şêx go te ez bedhal kirim
     Bê hevrî û heval kirim — (Feqiyê Teyran, )
2. nesaxlem, nexweş
   • Weqtê fitarê Hezretî Hesen xwar û qewî bedhal bûyî, xûn ji dev û kepûyan dihat. — (Mela Mûsayê Hekarî, Amadekar: Hêmin Omer, Durrû’l Mecalîs, 2022 ["1857"], r. 158)}

Etîmolojî

Ji bed +‎ hal.

Werger

• Almanî: ^?gesundheitsschädlich → de
• Farisî: وخیم‎ → fa, ^?بد حال‎
• Îngilîzî: unhealthy → en
• Tirkî: ^?kötü durum

Ev rûpel ji aliyê botê ve hatiye çêkirin, ji kerema xwe re kontrol bike!