bîrbir
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
| Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
|---|---|---|
| bîrbir | bîrbirtir | herî bîrbir bîrbirtirîn |
bîrbir
- jîr, zekî, hişmend, biaqil
- Lê ez zanim, tu xortekî bîrbir û jêhatî yî. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 22)
- Vegêrana ku (ser)lehengê wê bi cînaveke xîtabkirinê tê referekirin (gelek caran tu) û herwiha deqên kesê-duyem gelek caran xwedî zemîneke komunîkatîv in ku li ser wê zemînê vegêrek (axêver) çîroka yekî (tu) jê re vedibêje, ji halê nuha yê wî (tu) re ku an tuneye, miriye an jî bi nav salan de çûye û bîrbirtir e (288). — (Nûbihar Akademî, Vegêrana Kesê Duyem di Edebiyata Kurdî de [arşîv], Ümran ALTINKILIÇ, hj. 12, 2019, r. 58)
- Zimanê edebî, berîya her tiştî ji alîyê bikaranîna mîqdarî ve ji zimanê rojane cuda dibe, ji ber ku di zimanê edebî de jêderên zimên bi awayekî bîrbirtir û sîstematîktir tên xebitandin — (Wêje û Rexne, Zimanê ku dimeşe pêdaçûnek li ser zimanê edebî û çîrokên Nûredîn Zaza [arşîv], Inan Eroglu, 2015, r. 114)