bêmîsal

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêmîsal	bêmîsaltir	herî bêmîsal bêmîsaltirîn

bêmîsal

1. yekta, yekane, unîk, bêwêne, bêmînak,
   tişta/ê ti tişt mîna wê / wî nîne,
   ne wek ti tiştek din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bênimûne, bêhevber, bêhevta, tenha^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji bê- +‎ mîsal.

Jê

• bêmîsalî
• bêmîsalîtî
• bêmîsaltî

Ji wêjeya klasîk

• Ew Xudayê bê nezîr û zulcelal
  Bêmîsal û bêheval û bêzewal — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Werger

• Tirkî: yekta → tr, ^?benzersiz → tr