bêguneh

Kurdî

Rengdêr

bêguneh

1. bêtawan, bêsûc, xalîxeres,
   kesa/ê ku ti guneh yan xirabî nekirine
   • Wê perdegiya 'efîfe mestûr
     Wî bêgunehê ji tuhmetê dûr
     Meşhûr bikim bi terz û uslûb— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Herwiha

• bêguna
• bêgunah
• bêgune
• bêgunhe

Dijmane

• gunehbar
• gunehkar

Jê

• bêgunehî
• bêgunehîtî
• bêgunehtî
• (Lêker) bêguneh bûn
• (Lêker) bêguneh kirin

• (Navdêr) bêgunehbûn
• (Navdêr) bêgunehkirin

• (Rengdêr) bêgunehbûyî
• (Rengdêr) bêgunehkirî

Etîmolojî

Ji bê- + guneh.

Werger

• Almanî: unschuldig → de, schuldlos → de, untadelig → de, ^?unverschuldet → de, ^?Harmlos → de, ^?Sündlos → de
• Erebî: ^?مظلوم‎ → ar
• Farisî: بی گناه‎ → fa, بی گناه‎ → fa, ^?بی‌گناه‎ → fa, ^?مظلوم‎ → fa
• Fînî: viaton → fi, syytön → fi
• Fransî: innocent → fr
• Îdoyî: nekulpabla → io
• Inglîzî: innocent → en, righteous → en, unsuspecting → en, vindicator → en, ^?guiltless → en, ^?impeccable → en, ^?innocency → en, ^?exculpatory → en, ^?sinless → en, ^?purely → en
• Înterlîngua: innocente → ia
• Îtalî: innocente → it m
• Katalanî: innocent → ca
• Skotî: ionraic → sco, maoth → sco, neo-chiontach → sco, neo-choireach → sco, socharach → sco
• Spanî: inocente → es
• Tirkî: bigünah → tr, dokunulmaz → tr, günahsız → tr, masum → tr, suçsuz → tr, ^?arı → tr