bêdê

Kurmancî

Rengdêr

bêdê (neqiyasbar)

1. Ya/ê diya xwe miriye.

   Hevmane: dêmirî

   Dijmane: bêbav

   Keça bêdê, weke çiyayê bêrê

Jornav

• sêwî

Jê

• (lêker) bêdê bûn
• (lêker) bêdê kirin

• (navdêr) bêdêbûn
• (navdêr) bêdêkirin

• (rengdêr) bêdêbûyî
• (rengdêr) bêdêkirî

Etîmolojî

Ji bê- + dê.

Werger

• Farisî: بی مادر‎, مادرمرده‎
• Îngilîzî: motherless → en
• Tirkî: öksüz → tr