bêbawerî

Kurdî

Rengdêr

bêbawerî

1. rewşa ku kesekî/ê bawerî bi hebûn a Xwedê nebe, bawerî bi hebûnê tunebûn

Jê

• (Lêker) bêbawerî kirin

• (Navdêr) bêbawerîkirin

• (Rengdêr) bêbawerîkirî

Etîmolojî

Ji bê- + bawerî.

Werger

• Almanî: ^?ungläubig → de
• Farisî: ^?بی‌ایمان‎ → fa
• Inglîzî: disbelief → en, distrust → en, unbelief → en, ^?trustless → en
• Erebî: إلحاد‎ → ar, كفر‎ → ar, زندقة‎ → ar, حجود‎ → ar
• Tirkî: inançsız → tr, imansızlık → tr, itikatsızlık → tr, imansız → tr