bêbar

Kurmancî

Rengdêr

bêbar

1. bara mirovî têda nebe, zirbar
2. ne barkirî, :dewarê bêbar ang; bar li piştê nekirîye

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێبار‎

Etîmolojî

Ji bê +‎ bar.

Herwiha

• bêpar
• bêbehir

Hevmane

• zirbar

Ji wêjeya klasîk

• Baran ne ji feydê bit mededkar
  Ew dane dibîte nexlê bêbar
  Sersebze dibit ji berg û baran — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Erebî: ^?حائل‎ → ar
• Farisî: بی ثمر‎, بی فایده‎ → fa
• Îngilîzî: disinherit → en, cut off → en, ^?time server, ^?yesman → en, ^?sycophant → en