bêçek

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêçek	bêçektir	herî bêçek bêçektirîn

bêçek

1. bêsîleh, sivîl, medenî, ne çekdar, ne bisîleh, kesa/ê ku çek anku sîleh nîne
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. bêcil, bêlibas, rûs, tazî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Jê

 

• bêçekbûn (navdêr)
• bêçek bûn (lêker)
• bêçekbûyî (rengdêr)
• bêçekkirin (navdêr)
• bêçek kirin (lêker)
• bêçekkirî (rengdêr)
• bêçektî
• bêçekî
• bêçekîtî

Etîmolojî

Ji bê- + çek.

Werger

• Almanî: unbewaffnet → de
• Erebî: بلا سلاح‎, سلمي‎, غير مسلح‎, ^?الأعزل‎
• Farisî: بدون سلاح‎, بی دفاع‎
• Îngilîzî: unarmed → en, ^?swordless → en, ^?armless → en, ^?weaponless → en, ^?bare handed → en, ^?disarmed → en
• Tirkî: elbisesiz → tr, silahsız → tr