ar pê xistin

Kurmancî

Lêker

xistin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	ar pê dixim
	tu	ar pê dixî
	ew	ar pê dixe
	em, hûn, ew	ar pê dixin
Fermanî	Yekjimar	ar pê bixe
	Pirjimar	ar pê bixin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	ar pê xist
	te	ar pê xist
	wê/wî	ar pê xist
	me, we, wan	ar pê xist
Formên din:

ar pê xistin lêkera biwêjî, gerguhêz

1. dema ku kesek agir û ar bi cihekî dixe>

   zarokên gund agir bi pirêzeyan xistîye

Hevmane

• agir berdan
• agir pê xistin

Etîmolojî

ar + pê + xistin

Werger

• Tirkî: ateşe vermek → tr