alû

Kurmancî

Navdêr

alû zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

1. alû bûn: xidîn, sekihîn, teyisîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. alû kirin: xidandin, sekihandin, teyisandin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. gelalîşk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. alûşe, algûş
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
5. alûbalû, albalû
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
6. baz, elho, şahîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
7. alûçe, hilûk, hêrûg, helûje, încas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• (Lêker) alû bûn
• (Lêker) alû kirin

• (Navdêr) alûbûn
• (Navdêr) alûkirin

• (Rengdêr) alûbûyî
• (Rengdêr) alûkirî

Bide ber

• alo
• alî
• elo

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Rachenmandel, Rachentonsille
• Erebî:
• Farisî: آلو‎ → fa
• Îngilîzî:
• Latînî:
• Tirkî:

Çavkanî

• Mela Xelîl Mişextî: Ferhenga Merg û Jî, Aras, Hewlêr 2006