Zîn

 Binêre herwiha: zîn û zin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ziːn/

Serenav

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Zîn
Îzafe	Zîna
Çemandî	Zînê
Nîşandera çemandî	wê Zînê
Bangkirî	Zînê
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar
Navkî	Zînek
Îzafe	Zîneke
Çemandî	Zînekê

Zîn mê

1. Navek keçan e
2. yara Memî di dastana Mem û Zînê û Memê Alan de
   • Saza dilê kul bi zîr û bem bit
     Sazendeyê 'işqê Zîn û Mem bit
     Şerha xema dil bikim fesane — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
3. (mecazî) evîndara bêsiûd

   Ez Mem im û tu jî Zîn î.

Etîmolojî

Ji Zînê ji Zeyno / Zêno ji Zêneb ji Zeyneb ji erebî زينب‎ (Zeyneb) ku bi xwe jî ji زين‎ (zeyn, “delalî, spehîtî, xweşikî, ciwanî”) ye.