delalî

Kurmancî

Navdêr 1

delalî mê

1. bedewî, spehîtî, xweşikî, rindî, ciwanî, hisn, cemalî,
   delalbûn, taybetmendiya kesên yan tiştên delal
2. Kesa/ê delal.

   Delaliya min, ez heyranî te me.

Herwiha

 

• delaltî
• delalîtî

Jê

 

• (lêker) delalî kirin
• (navdêr) delalîkirin
• (rengdêr) delalîkirî

Etîmolojî

Ji delal + -î

Werger

• Almanî: Geliebte → de m, Schönheit → de m, Vornehmheit → de
• Azerî: gözəllik → az
• Bretonî: braventez → br m
• Erebî: ^?عزيز‎ → ar
• Esperantoyî: beleco → eo
• Farisî: شوم‎ → fa, نحس‎ → fa, بدشگون‎ → fa, زیبایی‎ → fa, عزیز بودن‎ → fa, ^?شمال‎ → fa, ^?لعبت‎ → fa
• Fînî: kauneus → fi
• Îngilîzî: beauty → en, beloved → en, urbanity → en, ^?handsomeness → en, ^?fondness → en
• Mayayiya yukatekî: hac'ucil
• Papyamentoyî: beyesa → pap
• Tagalogî: gandá → tl
• Teterî: güzällek → tt
• Tirkî: güzellik → tr, azizlik → tr, çığırtkanlık → tr, nazlılık → tr, tellâllık → tr, baylan → tr, nazlı → tr, süt kuzusu → tr, beyzade → tr, el bebek gül bebek → tr

Navdêr 2

delalî mê

2. (Dêrik, Mêrdîn) boxçikvan, buxçikvan

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.