Layezal

Kurmancî

Serenav

Layezal

1. (wek zat yan sifetekî Xwedê) bêdawî, herheyî, herherî, ebedî

Ji wêjeya klasîk

• Nîveka dî çêkirin ji çarî çîz
  'Erş û kursî û qelem lewhe temîz
  Hate emrê Padîşahê Layezal — (Mela Hesenê Bateyî, Mewlûda Kurdî, ~1720)

Etîmolojî

Ji erebî لا يزال‎ (la yezal: bi dawî nabe, dawî lê nayê, nadeqe). Binêre la- + zewal.