ûr

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /uːɾ/
• Kîtekirin: ûr

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ûr	ûr
Îzafe	ûrê	ûrên
Çemandî	ûrî	ûran
Nîşandera çemandî	wî ûrî	wan ûran
Bangkirin	ûro	ûrino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ûrek	ûrin
Îzafe	ûrekî	ûrine
Çemandî	ûrekî	ûrinan

ûr nêr

1. (anatomî) mîde, gedek, meîde, firşik, hinav
   endamê leşê mirovan û hin ajalan ku xwarinê dihelîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• îr
• 'îr
• îwr
• 'ûr
• hûr (2)

Hevmane

• zik

Etîmolojî

Hevreha soranî ورگ‎ (wirg) (wirg) ji zimanên îranî *udara, avestayî udara-, sanskrît उदर (udara).

Jê

• dahûrandin
• daqurtandin
• da'ûrandin
• ûrpif

Bi zaravayên din

• Zazakî: vêre

Werger

• Almanî: Pansen → de nêr, ^?Beuschel → de m
• Çekî: bachor → cs nêr
• Çînî: : 瘤胃 → zh (liúwèi)
• Erebî: معدة‎ → ar (mr'îda) mê
• Farisî: شکمبه‎ → fa (šekambe), سیرابی‎ → fa (sirâbi)
• Fînî: pötsi → fi
• Fransî: panse → fr mê
• Holendî: pens → nl nêr
• Îngilîzî: rumen → en, bowels → en, gorge → en, maw → en, ^?entrails → en, ^?kyte → en
• Japonî: ミノ (mino)
• Polonî: żwacz → pl nêr
• Rusî: рубец → ru (rubéc) nêr
• Spanî: panza → es mê, rumen → es nêr
• Swêdî: våm → sv g
• Tirkî: işkembe → tr, bağa → tr, dert → tr, tümör → tr, neoplâzma → tr, ur → tr