îdealî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îdealî	îdealî
Îzafe	îdealiya	îdealiyên
Çemandî	îdealiyê	îdealiyan
Nîşandera çemandî	wê îdealiyê	wan îdealiyan
Bangkirin	îdealiyê	îdealiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îdealiyek	îdealiyin
Îzafe	îdealiyeke	îdealiyine
Çemandî	îdealiyekê	îdealiyinan

îdealî mê

1. halê îdealbûnê
   • Pratîka jiyana wî li ber xwe dida, da ku karibe xwe bigihîne îdealiya ramana zîhnî ya ku êdî hindik mabû ku canê wî tijî nexweşî bike. — (Nûpelda, Kêmçîrokeke Enfûsî [arşîv], Emin Agahdar, hj. 19, Zivistan 2015, r. 34)

Têkildar

• îdealîst
• îdealîzm
• îdealîstîk

Etîmolojî

Ji îdeal +‎ -î.

Werger

• Îngilîzî: ideality → en
• Tirkî: ideallik → tr

Rengdêr

îdealî

1. Yê ku temamiya wesfên bilind ên tesewira fikrûramanê dihewîne.
2. maqûl, minasîb, lêhatî

Etîmolojî

Ji îdeal + -î.