îşev

  1. şevê, ev şev, ev şeve
    Îşev ez ê li otêlê binivim.
    • Wê bi mîzan herdû şîrazî çevandin mah-i new
      Daxilê meclis bûyî îşev Nişanî lew ko xef
      Cam-i rûhanî li ehlê dil nişandin mah-i new
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Etîmolojî

biguhêre

+ şev. Bi avestayî im- + xşepne, bi farisî dibe êm, bi kurdî dimîne îm, kurmancî dengê m'yê dike winda.

Bi zaravayên din

biguhêre

îşev zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar), netewbar

  1. ya / yê vê şevê
    bernameya îşev