êpî

Kurmancî

Hoker

êpî

1. gelek, pirr, mişe, zêde, zor
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

êpê

Dijmane

• hindik
• kêm
• piçek

Etîmolojî

Ji tirkî epey, ji epeyi, teşeya geleki a eyi (wek sarı > sapsarı, kara > kapkara), guhertoya zarawayî a iyi.

Werger

• Almanî: recht → de, ^?ziemlich → de
• Îngilîzî: respectable → en
• Tirkî: epey → tr, bayağı → tr, bir hayli → tr, bir nice → tr, birçok → tr, hayli → tr, tümen tümen → tr, sürü → tr, epeyce → tr