çarçav

Kurmancî biguhêre

çarçav

Kesên ku berçavk datînin ber çavên xwe.
Xanima min jî di dawiya emrê xwe da ewêpîreke bi berçavk, ewê jî wek min bibe çarçav... — (Zinarê Xamo, Çîroka berçavka min [arşîv], Hindik Rindik - zinarexamo.blogspot.com, 02-23-2021)
Kesê ku bi hişyarî an bi baldarî hereket dike.
Şivan tim li ber pez e û her daîm şiyar e, bi çav, goh û hestên xwe tim bi çarçav e. Pez bi ro û şev tim di talûkê de ye, talûke; diz, keftar, gur û dijmin e. — (Paşa Amedî, Jiyan û rewşa şivanê Kurda [arşîv], Çandname, 04-07-2017)
Kesên meraqdarê tiştekî ne, hêvîdariya meraqdariyê.
Çaxê ku her sê bira vegerîyan, çarçav bûn, je hev pirsîn te mal temîz kirîye her sîyan got na gotin minê kê temîz kirîye? — (Fritillaria Kurdica - Bulletin of Kurdish Studies, [1.pdf Denenara qêza kêlik] [[1.pdf arşîv]], Abdollah Hajiyan, hj. 16, 01-03-2017, r. 105)

Ji çav + çav. Maneya yekem bi tesîra zimanê tirkî ketiye kurdî.

Kesên biberçavk

Kesê ku bi baldarî hereket dike

Kesên meraqdarê tiştekî

çarçav mê