Îştar

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	Îştar	Îştar
Îzafe	Îştara	Îştarên
Çemandî	Îştarê	Îştaran
Nîşandera çemandî	wê Îştarê	wan Îştaran
Bangkirin	Îştarê	Îştarino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	Îştarek	Îştarin
Îzafe	Îştareke	Îştarine
Çemandî	Îştarekê	Îştarinan

Îştar mê

1. Navê xwedayek jin ya asûriyên berê ye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji akadî 𒀭𒈹 (^dIštar), ji proto-samî *ʕaṯtar- (“navê xwedavendeke stêran”), dibe ji proto-hindûewropî *h₂stḗr (“stêr”).

Werger

• Îngilîzî: Ishtar → en
• Latînî: Astarte → la
• Yûnaniya kevn: Ἀστάρτη → grc (Astártē)