yeko-yeko

  1. yek li pey,
    her yek bi carekê,
    ne pêkve, ne bi hev re
    • Piştî çûyîna çûkê, Şivan jî bêdeng yeko-yeko, dudo-dudo ji golê bi dur dikevin û di nav tariyê şevê de winda dibin. — (Çiyayê Agirî, Yaşar Kemal, Weşanxana Çanda Kurdî)

Etîmolojî

biguhêre

yek + -o + yek + -o