yanmak

Tirkî

Lêker

yanmak

1. şewitîn, sotin, ayisîn

   ormanlar yandı daristan şewitîn

2. pêketin, vêketin, darîn

   odunlar yandı êzing pêketin

3. vêketin (ji bo ronîdanê)

   lamba yandı lemba pê ket

4. pîsoyî bûn

   yemek yandı xwarin şewitî

5. şeliqîn, şewitîn

   eli yandı destê wê şewitî

6. sincirîn, kelîn, agir pêketin (ji bo beden û heyberan)

   ateşler içinde, günlerce titreyereke yandı di nav şewatê de, bi rojan ricifî û keliya

7. biriqîn, çirisîn (şewq dan, şemal dan)

   kızgın güneşin altında bir kaç batarya top yanıyordu di binê tava tûj de çend topên batarya diçirisîn

8. şewitîn (tiştê ku ji ber sedemên cuda Cuda bêkêr dibe)

   kumaş boyadan yanmış qumaş ji ber boyağı şewitiye

   ekinler dondan dolayı yanmış debr ji ber qeşayê şewitîne

9. şewitîn (ji ber tûjî û tehliyê)

   biberden ağzım yanıyor ji berîsotê devê min dişewite

10. (mecazî) bi ber ketin, xem xwarin
11. (mecazî) mirin, helîn

    sana yanıyorum kız ez li ser te dimirim keçê

12. (mecazî) şewitîn (ji qîmet ketin)

    vaktinden önce değiştirilmeyen kâğıt paralar yandı pereyê kaxiz ên ku di wexta xwe de nehatine guhirandin şewitîn

13. (mecazî) çûn ji (yekî)

    kitaptan dolayı sorsalar yandık eger ji ber pirtûkê ji me pirs bipirsin, çû ji min

14. şewitîn (di leyîstikên zarokan de)
15. veşewitîn (ji be sermayê)

    kardan dolayı parmakları yanmış ji ber berfê tiliyê wê veşewitîne

    yana yakıla bi axe waxê