yêr

Kurmancî

Navdêr

yêr

1. (Tirkmancî) cih, der

Etîmolojî

Ji tirkî [Peyv?]

Ji wêjeyê

• Ez bibyama caw û kanî
• Tu bihatayî ji her yêrî

• Fêrikê Ûsiv

Werger

• Îngilîzî: place → en
• Tirkî: yer → tr, ^?şey → tr