xwedêgiravî

Kurmancî

Hoker

xwedêgiravî

1. qaşo, devalêk, qay, goya, hesaba xwe, li gor ku tê gotin yan dixwiye lê ne li gor rastiyê
   • Xwedêgiravî jê re gotine ko walî gazî wî kiriye. — (Salihê Kevirbirî, Filîtê Quto, Weşanxaneya Nefel, 2002)
   • Xwedêgiravî gava keştîyeke din di xeta asoyî de xuya bibe, divê berîya herkesî nêrevan wê bibîne û yên li jêrê nin, agahdar bike. — (Mustafa Aydogan, Berê gotin hebû, Weşanxaneya Nefel, 2002)
   • Xwedêgiravî ji bo ko kuçe nebin herî wilo dikirin. — (Silêman Demir, Sorê Gulê, Nefel, Stockholm, 2002, ISBN 91-89687-02-7)

Etîmolojî

Ji xwedê + giravî (“giramî”)

Werger

• Almanî: als ob, sogenannt → de
• Îngilîzî: ^?allegedly → en
• Tirkî: iş olsun diye, sözde → tr, sözüm ona → tr, ^?güya → tr, ^?olacak → tr