xizêm

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xizêm	xizêm
Îzafe	xizêma	xizêmên
Çemandî	xizêmê	xizêman
Nîşandera çemandî	wê xizêmê	wan xizêman
Bangkirin	xizêmê	xizêmino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xizêmek	xizêmin
Îzafe	xizêmeke	xizêmine
Çemandî	xizêmekê	xizêminan

Xizêm li poza jinekê.

xizêm mê

1. Xişira ku bi taybetî jin bi difina xwe ve datînin.

   Hevmane: pozmik, poznik, porsing, kasnî, talîşk, qerefîl

   • We pîreke êzîdî nas kiribû. Çavên wê şîn, biskên wê hinekirî bûn. Xizêmeke zîvîn li ser pozê wê, teqez bûkeke şeng bû di dema xwe de, lê îro felekê bedewiya wê di laş de pûç kiribû. Bi dû vê pûçbûnê re karesatek din nemerdî kir û herdu çavên şîn jî bi êgir da xwarin. Wê agirê ku bi xwarina gundekî sax têr nebû û hinên din dan rêzê! Ma ezê pirs nekim ji we: Bo çi hûn sed axîn nakin ji bo wê êzidiya Şengalê? — (Rifat Arya: Dizê we ji malê ye!, Diyarname.com, 3/2007)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خزێم‎

Bide ber

• xizim
• xizm
• xizmik

Jê

• xizêmî

Etîmolojî

Ji erebî خزام‎ (xizam) / خزامة‎ (xizame), hevreha îbranî חזם‎ (x-z-m-: kun, qul), akadî xezamu (kun, qul).

Werger

• Almanî: Metallschmuck, Nasenring → de m, Nasenschmuck
• Erebî: ^?الخزام‎, ^?الخزامة‎
• Îngilîzî: nose piercing ^?nose ring → en
• Tirkî: hırızma → tr, hızma → tr