xerbitîn

Kurmancî

Lêker

xerbitîn lêkera xwerû, negerguhêz

1. giriftîbûn, giriftî bûn, herbilîn, xerbilîn, girift bûn, bêserûber bûn

   Hewe bûçî ev jore wisa xerbitandiye.

2. nexweş bûn, nesax bûn, rewşa mirovî têk çûn

   Ez evroke yê xerbitîm.

Têkildar

• xerbitandin

Jê

• xerbitî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Îngilîzî: to be messed up → en, (2) to be in a bad way
• Tirkî: çapraşıklaşma, çapraşıklaşmak, çapraşma → tr, çapraşmak → tr, ^?çarpışıklaşmak