westane

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /wɛstɑːˈnɛ/
• Kîtekirin: wes·ta·ne

Lêker

westane

1. rawestîn, sekinîn

Ji wêjeyê

• Sef bi sef westane pişta wî Melek
  Nazirê Nûra Muhemmed ew Melek — (w:Mela Hisênê Bateyî)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?Ferien → de m