tevîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛˈviːn/
• Kîtekirin: te·vîn

Lêker

tevîn

1. têkil bûn, tevlihev bûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. civîn, kom bûn, beşdar bûn, tevlî bûn, amade bûn,
   hatin cem hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tewîn

Lêker:

-tev-

Têkildar

• tevandin

Bikaranîn

Peyva Tevîn wek peyva civîn e. ji tevbûnê tê. şûna ko em bêjin "li hev civiyan", em karin bêjin "tev bûn". Mînak: Herdu serok tev bûn û dabaşa gelek mijaran kirin di tevîna xwe de.

Etîmolojî

Ji tev +‎ -în.

Werger

• Erebî: اجتماع، موعد، لقاء، تجمع
• Îngilîzî: meeting → en, appointment → en, getting together
• Tirkî: ^?artı → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tevîn	tevîn
Îzafe	tevîna	tevînên
Çemandî	tevînê	tevînan
Nîşandera çemandî	wê tevînê	wan tevînan
Bangkirin	tevînê	tevînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tevînek	tevînin
Îzafe	tevîneke	tevînine
Çemandî	tevînekê	tevîninan

tevîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)