tesbît

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛsˈbiːt/
• Kîtekirin: tes·bît

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tesbît	tesbît
Îzafe	tesbîta	tesbîtên
Çemandî	tesbîtê	tesbîtan
Nîşandera çemandî	wê tesbîtê	wan tesbîtan
Bangkirin	tesbîtê	tesbîtino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	tesbîtek	tesbîtin
Îzafe	tesbîteke	tesbîtine
Çemandî	tesbîtekê	tesbîtinan

tesbît mê

1. peyitandin, îzbatkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Nîşandana halekî, bi şikleke ku şik li ser nemîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bicihkirin, damezrandin, danîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. kîpkirin, qayîmkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî تَثْبِيت‎‎ (taṯbīt)

Werger

• Farisî: تثبیت‎ → fa
• Tirkî: tespit → tr