terkîb
Kurmancî biguhêre
Mane biguhêre
terkîb (cureyê peyvê?)
- qedînek, pêkvedan, pevgihan, yekkirin, hevedudanî, raxistina rûpelan
Etîmolojî biguhêre
ji erebî [Peyv?] ترکيب (terkîb), hevreha akadî terkîbu ji rehê r-k-b- (siwar bûn / kirin) ku herwiha serekaniya peyva rikêb e. Wek ترکیب → fa (terkîb) ketiye farisî wek terkip jî di tirkî de cih girtiye.
Ji wêjeya klasîk biguhêre
- Çi munafat û luzûm in çi qiyas û çi misal
Ev çi tewlîd û çi terkîb e çi rûh in çi cesed
Ser bi 'iczê didirit quwwetê derrakeê ma — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)