tenbî

Kurmancî

Navdêr

tenbî

1. şîret, pend, nesîhet, şêwir, tewsiye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• tembih
• tembî
• tenbih

Bikaranîn

Lêker:

• tenbî kirin

Navdêr:

• tenbîkirin

Rengdêr:

• tenbîkirî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• tenbîker

Werger

• Almanî: Rat → de nêr, ^?Empfehlung → de mê
• Farisî: زنهار‎ → fa, هشدار‎ → fa, اخطار‎ → fa, آگاه باش‎
• Îngilîzî: counsel → en, advice → en
• Tirkî: nasihat → tr, öğüt → tr, tavsiye → tr