tebîr

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /tɛˈbiːɾ/
• Kîtekirin: te·bîr

Navdêr

tebîr mê

1. Biwêj, destewaje, îdyom, fraz.
   • Ber dilber û leb ber leb û endamê li yek
     Xewna me bi yarê bidinê te'bîrê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. Gotin, îfade.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تەعبیر‎

Etîmolojî

Ji erebî التعبیر‎.

Werger

• Almanî: Redensart → de m
• Îngilîzî: idiom → en
• Tirkî: deyim → tr, tabir → tr