tê hilanîn

Kurmancî

Navdêr

tê hilanîn mê

1. azar dan, daberizîn, bihuzîn, tê hilbûn, vehatin, zirtikîn, ziç bûn, xwe rakişandin, xwe kişkişandin, lê rabûn, daperandin

Etîmolojî

Ji tê + hilanîn.

Werger

• Tirkî: çıkışmak → tr, diklenmek → tr, gazaba gelmek → tr, terslemek → tr, ^?aldırmak → tr, ^?çemkirmek → tr, ^?çıkış yapmak → tr, ^?dikelmek → tr, ^?fena yapmak → tr