stûvank

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	stuvank	stuvank
Îzafe	stuvanka	stuvankên
Çemandî	stuvankê	stuvankan
Nîşandera çemandî	wê stuvankê	wan stuvankan
Bangkirin	stuvankê	stuvankino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	stuvankek	stuvankin
Îzafe	stuvankeke	stuvankine
Çemandî	stuvankekê	stuvankinan

stûvank mê

1. gerdenîk, ristika stuyî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. gerdenî, gergo, ristik, tok, koter, kolye, gerdenbend^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• stivank

Ji wêjeyê

Wî dukana xwe ya biçûk ya firotina tiştên xwarinê yên hişk û biharatan ya li bajarê Dihokê hebû, xaniyê xwe yê navincî, hemî navmaliya xwe û çend parçeyên erdî yên wî li gundî hebûn û ji babê wî gehiştibûnê firotin. Jina wî jî zêrê heyî, ji bazin û stivank û guharkan pêdan firotin û di ser van hemiyan re jî wî hinek pare ji birayê xwe yê mezintir qer kirin. Ew hemî pare çûn bo nav berîka qeçaxçiyên ku diviyabûya ew û malbata wî ji Dihokê, ji başûrê Kurdistanê bi rêya Tirkiyeyê bigehanda Elmanyayê û li Elmanyayê, Berlînê.

(Sidqî Hirorî: Ev keça min e, Kulturname.com, 8/2009)

Etîmolojî

stu + -van + -k