stêlih

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /steːˈlɪh/
• Kîtekirin: stê·lih

Rengdêr

stêlih

1. Ew kesê ku destê mirov diçiyê ku dilê wî bihêle.

   Tu ne stêlih î: Tu ne yekî ku wisa bi hesanî mirov dilê te bihêle. Tu bi qedr î. Tu hêja yî.

   Ma tu çi stêlih î?: Ango ma qey tu yekî wisa yî ku mirov te bişikîne? Na haşa! Tu ne wilo yî. Tu bi qedr î.

   Filankes ne stêlih e: Heyf e. Guneh e. Ne yekî wilo ye ku tu bi hesanî wî xerc bikî.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.