soni

Boleyî

Navdêr

soni

1. (zeman) sal

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈsoni/
• Kîtekirin: so‧ni

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ

Lêker

Dem	Niha	Borî	Bê
R. Pêşkerî	sonas	sonis	sonos
Partîsîp aktîf	sonanta	soninta	sononta
Partîsîp pasîf	sonata	sonita	sonota
Rawe	Mercî	Xwestekî / Fermanî	Rader
Niha	sonus	sonu	soni

soni gerguhêz

1. deng kirin, deng derxistin

   Barelo malplena sonas plej laŭte.

   Warîla vala dengên bilind derdixe..

Etîmolojî

Deyn ji latînî sonō.

Jê

• eksoni
• vibrosoni