sewdaser

Kurmancî

Navdêr

sewdaser mê û nêr

1. evîndar, dildar, dilketî, aşiq, sewdayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: سه‌وداسه‌ر‎

Jê

• sewdaser kirin
• sewdaserî
• sewdaserîtî
• sewdasertî

Etîmolojî

Ji sewda + ser.

Werger

• Erebî: ^?داله‎, ^?متبول‎
• Tirkî: başı dumanlı → tr, kara sevdalı → tr, sevdalı → tr

Rengdêr

sewdaser

1. evîndar, dildar, dilketî, aşiq, sewdayî
   • Herkes dibe rêwiyê şevbihêrkek
     Radixin keç û bûk ser textan bi dilê sewdaser
     Nesîbê hinan bû babaxenûç yê hinan şamborek. — (Occo Mahabad, ANTOLOJIYA HELBESTVANÊN NÛJEN: Helbestvanên Bakur [arşîv], Na Yayınları, r. 188)
   • Ez bêyî te tije kul û keser im
     Ez bêyî te sewdaser im
     Ez bêyî te terkeser im
     Ez bêyî te dişewitim — (Yucel Aslan, Qemerê [arşîv], Na Yayınları, r. 62)