serxwerabûyî

Kurmancî

Navdêr

serxwerabûyî mê û nêr

1. Kesa/ê yan koma ku dijî hikûmetê şer dike.

Hevmane

• asî, serhildayî, serîrakirî, serhildêr, yaxî, îsyankar

Etîmolojî

Ji ser + xwe + rabûyî.

Werger

• Almanî: rebellisch → de
• Tirkî: isyancı → tr, isyankâr → tr