serî danîn

Kurmancî

Lêker

serî danîn lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. (biwêjî) mirin, rehmetkirin
   • Ew heya dawiya jiyana xwe li Qamişlo dimîne, sala 1975-a piştê nexweşiyeke dirêj, Seydayê Namî serê xwe datîne û li goristana bajêr tê veşartin. — (Agirê Sînema Amûdê - Mele Ehmedê Namî -pêşgotina Bavê Navê)
   • Navê kurê wîjî Şengo ye. Şengoyê wî li welatê diya xwe ma, lê ew li welatê xwe nemir. Li biyanistanê serî danî. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 25)

Etîmolojî

Ji serî + danîn.

Werger

• Almanî: klein beigeben → de
• Tirkî: başı yastığa düşmek → tr, ölüp göçmek