sefarî

Kurmancî

Navdêr

sefarî mê

1. rewşa sefarbûnê
2. misgerî, pîlewerî, etarî, çerçîtî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji sefar + -î

Werger

• Tirkî: bakırcılık → tr, kalaycılık → tr