sebîtî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: se·bî·tî

Navdêr

sebîtî m

1. Rewşa sebîbûnê.
2. pitikî, zarroktî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji sebî +‎ -tî.

Jê

• sebîtî kirin (lêker)
• sebîtîkirin (navdêr)

Werger

• Tirkî: bebeklik → tr, çocukluk → tr