sîno-koreyî

Kurmancî

Rengdêr

sîno-koreyî (neqiyasbar)

1. Yê aîdî Çînê an jî Koreyê, tiştên eleqedarê Çînê an jî Koreyê; an herduyan jî.
2. (bi taybetî zimannasî) Ji aliyê etîmolojîk ve peyvên ku ji zimanê çînî tên an jî peyvên ku di bin tesîra zimanê çînî de mane. Peyvên zimanê koreyî yên ku di bin tesîra zimanê çînî de mane an jî ji zimanê çînî ketine zimanê koreyî.

Etîmolojî

Ji sîno- +‎ koreyî.

Werger

• Almanî: Sinokoreanisch
• Fransî: Sino-coréen
• Îngilîzî: Sino-Korean → en
• Tirkî: Sino-Korece

Navdêr

sîno-koreyî nejimarbar

1. Elementên di zimanê koreyî de yên ji diyalekta navborî ya çîniya navîn hatine çêkirin:
   1. Peyvên koreyî yên ji diyalekta navborî hatiye deyngirtin an bi awayekî din jê hatiye çêkirin.
   2. Telafûza koreyî ya xas a karakterên çînî, ku adaptasyona telafûza diyalekta navborî yê di fonolojiya koreyî de ye.

Werger

• Fransî: sino-coréen → fr n
• Îngilîzî: Sino-Korean → en