rencî

Kurmancî

Navdêr

rencî mê

1. rewşa rencbûnê
2. zehmet, derd^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji renc + -î

Werger

• Îngilîzî:^?toilsome → en, ^?tribulation → en