rehmet kirin

  1. (mirov) mirin, wefat kirin, çûn rehmetê, çûn ber rehma Xwedê, çûn ber dilovaniya Xwedê, jiyana xwe ji dest dan, jiyana xwe winda kirin
  2. mirin[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeyê

biguhêre
  • Gilberte Favra Zaza: yew kitabê mi esto ke mi seba tutanê ke şerê Lubnanî de merdê, kerdo dîyarî û vateyo verên yê nê kitabî şaîr û nuştoxo pîl Andree Chedidî nuştbi ke demêk ra ver Parîs de rehmet kerd.. (Kitêbeke min heye ku min diyarî zarokên ku ji ber cenga Libnanê mirin kiriye û pêşgotina wê şair û nivîskarê mezin André Chedidî nivîsbû ku ku demek berî niha li Parîsê rehmet kir.) — (Di hevpeyivînekê de li gel Hülya Yetişen, wergerandina li zazakî: Roşan Lezgîn bo Zazaki.net, wergerandina li kurmancî bo Wîkîferhengê: Husein Muhammed)

Etîmolojî

biguhêre

Ji rehmet + kirin.