reftarî

Kurmancî

Navdêr

reftarî mê

1. rewşa reftarbûnê
2. sincî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji reftar + -î

Ji wêjeya klasîk

• Numayên min di mir'atê meya safa zelal ebrû
  Bi şîrînî bi zîbayî bi reftarî bi balayî
  Binê nûnên di tuxrayî li bala herdu xal ebrû — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Îngilîzî:^?behavioural → en