rûjig

Kurdiya başûrî

Navdêr

rûjig

1. (Şêxbizinî) rojî
   • Min î mange rûjig girtim.

     (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

Jê

• bîrûjig
• werûjig
• rûjiyî

Etîmolojî

Ji zimanên îranî, têkilî roj, hevreha soranî ڕۆژوو‎ (rojû) / rojû, zazakî roce, farisî روزه‎ (rûzê), sogdî roçeg. Oruç ya tirkî ji zimanekî îranî ye û "o" li destpêkê zêde bûye, wek çawa ku di tirkî de İ li destpêka peyva Stenbol jî hatiye zêde kirin.