rûjig

  1. (Şêxbizinî) rojî
    • Min î mange rûjig girtim.
      (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

Etîmolojî

biguhêre

Ji zimanên îranî, têkilî roj, hevreha soranî ڕۆژوو(rojû) / rojû, zazakî roce, farisî روزه‎ (rûzê), sogdî roçeg. Oruç ya tirkî ji zimanekî îranî ye û "o" li destpêkê zêde bûye, wek çawa ku di tirkî de İ li destpêka peyva Stenbol jî hatiye zêde kirin.