qevçil

Kurmancî

Rengdêr

qevçil

1. (Xorasan) qirêj
   • Ji demarekî din ra jî şîndemar dibêjin. Di şîndemaran da xwîna gemarî (qevçil), ya bi CO2 heye. Ew demarana ji hemû derên bedenê mirovan xwîna gemarî komdikin û dibin dil. Şîndemar û sordemar hertim cem hev in. Navên wana jî wek hev in, ango mirov dibêje şîndemara qor, an jî sordemara qor. Şîndemara hîn mezin ra bi zimanê latinî vena cava tê gotin. — (Anatomîya Bedena Mirovan, Doç. Dr. Huseyin Bektaş rp:28)

Hevmane

• qirêj

Jê

• qevçilî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: mekruh → tr